Parcewo

W 1900 roku wieś była zapisana pod nazwami Parcowo i Parców. Należała do gminy Orla, obejmowała 900 dziesięcin ziemi i była nadal własnością Bielska.^[11]

W 1915 roku wieś pustoszeje. Zaczyna się okres bieżeństwa. Po powrocie do domu mieszkańcy odbudowę życia gospodarczego i religijnego zaczynają w nowych warunkach politycznych i państwowych. Władza nie pozwala na utworzenie samodzielnej parafii przy cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku. Parcewo wraz z całą parafią dołączono do cerkwi św. Archanioła Michała.

W 1921 roku Parcewo położone było nadal w gminie Orla, liczyło 101 domów (w tym 4 niezamieszkałe) i 274 mieszkańców. Wśród nich 8 osób było narodowości polskiej. Pozostali byli prawosławni narodowości białoruskiej.

Po I wojnie światowej od 1922 r. opiekunem cerkwi św. Dymitra zostaje Kolistrat Nieścieruk. W 1927 r. odbywa się remont cerkwi, a w 1935 r. mieszkańcy Parcewa ofiarowują świątyni nowe dzwony.

Okres II wojny światowej z jej wielkimi tragediami i trudnościami przynosi reaktywację parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku. Parcewo zostało przywrócone w jej skład pod koniec okupacji niemieckiej. W styczniu 1944 r. wieś liczy 447 mieszkańców zamieszkałych w 110 domach. Warto wspomnieć, że w czasie okupacji niemieckiej nie przestała funkcjonować parcewska szkoła, a nauczanie zaczęło odbywać się w języku białoruskim. W szkole uczyło małżeństwo Fiedorowiczów, Ilja (ur. W 1911 r. w Klimkowiczach) oraz Natalia (ur. W 1911 r. w Wilnie).

Po zakończeniu II wojny światowej mieszkańcy Parcewa nadal posiadali dużo gruntów. Liczyły one powierzchnię, ok. 1230 ha. Oprócz okolic wsi ziemie Parcewa znajdowały się również w Hołowiesku, Lewkach, Hryniewiczach, Widowie, Orli i Antonowie.^[12]

Lata powojenne okazały się niezbyt łaskawe dla mieszkańców Parcewa i okolic. Wprowadzane przez Niemców w czasie okupacji kontyngenty produktów rolnych zostały utrzymane w PRL-u i trwały aż do 1972 r. Obowiązkowe dostawy obejmowały zboża, zwierzęta rzeźne, mleko, a nawet ziemniaki. Jak pisze Henryk Noga („Wieści” nr 41/99) w 1952 roku zboża w ramach obowiązkowych dostaw stanowiły 92,6% całości skupu zbóż, a cena kwintala żyta w ramach tych dostaw wynosiła 57,64 zł, przy cenie dostaw ponadobowiązkowych 185,00 zł. Ziemniaki stanowiły 77,7% całego skupu, a ich cena 18,56 zł/q (dostawy ponadobowiązkowe 27,80 zł/q). Odpowiednio żywiec wieprzowy stanowił 55,3% całego skupu przy cenie skupu 6,00 zł/kg (dostawy ponadobowiązkowe 13,29 zł/kg). Dostawy obowiązkowe obejmowały w 1952 r. – 50,8% całego skupu mleka.^[13]

Wartość powstała z różnicy między ceną wolnorynkową, a ceną w ramach obowiązkowych dostaw, stanowiła główną pozycję finansową przeznaczoną w różnych formach dla odbudowującego się i nowego przemysłu oraz innych dziedzin gospodarki narodowej. Równocześnie z obowiązkowymi dostawami trwała akcja kolektywizacyjna prowadzona na szeroką skalę przez agitatorów. Rolnicy przyzwyczajeni do samodzielnego gospodarowania nie kwapili się do zakładania spółdzielni produkcyjnych (kołchozów). Szczególnie oporni w tej materii byli mieszkańcy Parcewa. Świadome tego władze stosowały wobec gospodarzy różnego rodzaju formy nacisku: podwyższanie bezpodstawne podatków, zawyżanie obowiązkowych dostaw, zastraszanie ludzi poprzez wezwania do bielskiego Urzędu Bezpieczeństwa.

W takich warunkach społecznych i politycznych w 1954 r. Parcewo ustanowiono siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. W skład gromady Parcewo wchodziły: Hołody, Parcewo, Wólka, Spiczki oraz Lewki. Radnymi z Parcewa byli: Pryzowicz Jan, Fionik Jan, Babulewicz Aleksy, Wilczewski Teodor i Rogowska Jadwiga. Skład Rady gromady Parcewo:

Kaczeluk Grzegorz – przewodniczący – radny ze Spiczek;

Fionik Jan – z-ca przewodniczącego – radny z Parcewa;

Stepaniuk Aleksander – sekretarz – radny z Lewek;

Chomański Bazyli – członek – radny ze Spiczek;

Jodła Jan – członek – radny z Wólki.

Z protokołów Gromadzkiej Rady Narodowej w Parcewie z lat 1954-1958 wynika, że głównym problemem poruszanym przez radnych było zadłużenie wsi z tytułu nieopłaconych podatków oraz niewykonywanie obowiązkowych dostaw. Jako przyczyny takiego stanu rzeczy podawano:

1. Duże rozdrobnienie (szachownica pól), co uniemożliwiało odpowiednią uprawę roli.

2. Nieuczciwe pomiary gruntów (mieszkańcy uskarżali się, że nie kupują pola, a gruntów im przybywa). Jednocześnie podwyższa się zobowiązania wobec państwa.

3. Grunty uprawiane były w trójpolówce (gdzie 1/3 pola nie była uprawiana – odpoczywała, a należności naliczane były od całego obszaru).

4. Zawyżana klasyfikacja gruntów (występował duży odsetek klasy II i III, gdzie klasa II nie występowała wcale, a III sporadycznie).

Radni wnioskowali więc o dokładne pomiary pól, o ponowną klasyfikację, jak też o komasację gruntów. Wnioski te przez dłuższy czas były ignorowane przez władze zwierzchnie.

Z protokołu Gromadzkiej Rady Narodowej z dnia 28 października 1956 r. wynika, że nareszcie uwzględniono wniosek Rady i przeprowadzono ponowną klasyfikację gruntów, która potwierdziła zawyżone klasy gleb. Zawyżone w związku z tym obowiązkowe dostawy nigdy nie zostały umorzone. Zadłużenie było i narastało bardzo szybko. Parcewo w tym czasie było najbardziej zadłużoną wsią w gromadzie.

Pod koniec 1959 r. siedzibę Gromadzkiej Rady Narodowej przeniesiono z Parcewa do Hołod, a od 1969 r. Parcewo stało się częścią gromady Bielsk Podlaski.

W tym czasie represje wobec mieszkańców narastały. Za zaległości podatkowe odbierano ludziom ziemię. Sądy pracowały pełną parą, w ich wyniku od 1964 r. do 1972 r. odebrano 408,64 ha ziemi od 70-ciu mieszkańców Parcewa.

Lista osób, którym odebrano grunty 1965-1972

Następstwem tego było przeprowadzone w 1969 r. scalenie gruntów wsi z wydzieleniem ziemi na której utworzono Zakład Rolny Parcewo należący do Państwowego Gospodarstwa Rolnego Bielsk Podlaski. Scalenie objęło 191 gospodarstw Parcewa. Drugie scalenie odbyło się na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 15 lipca 1975 r. Objęło ono 65 gospodarstw, ale dotyczyło całości obszaru wsi (1065,88 ha). Wydzielono ponownie obszar 204 ha Państwowego Funduszu Ziemi i wcielono do istniejącego już PGR Bielsk Podlaski.

Mieszkańcy represjonowani i pozbawieni ziemi emigrowali za chlebem. Wyjeżdżali bezpowrotnie do miast. Wieś Parcewo wyludniała się bardzo szybko. Taki stan rzeczy trwał do 1989 r. Gospodarujący na ziemiach Parcewa Zakład Rolny Parcewo (717,35 ha) stopniowo popadał w ruinę. Zmiany ustrojowe po 1989 r. przyspieszyły ten proces.

W 1992 r. Urząd Rejonowy w Bielsku Podlaskim zorientował się, że stan prawny zabranej ludziom ziemi nie jest unormowany, a PGR istnieje bez prawa własności do tych ziem. Dlatego dnia 13.11.1992 r. pospiesznie składa wniosek do Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim o założenie księgi wieczystej. Dowodami w sprawie są postanowienia sądów komunistycznych z lat 1954-1972 i rzekomy brak roszczeń byłych właścicieli i ich spadkobierców. Zarówno Urząd Rejonowy w Bielsku Podlaskim, jak też i Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim nie powiadomił pokrzywdzonych mieszkańców Parcewa o przysługujących im prawach. Ograniczono się jedynie do wywieszenia ogłoszenia na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy Bielsk Podlaski na ustawowy czas.

W dniu 13.01.1993 r. Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim na podstawie postanowień sądów z lat 1954-1972 oraz braku roszczeń ze strony byłych właścicieli i ich spadkobierców zakłada księgę wieczystą i w dziale II wpisuje: właściciel Skarb Państwa – Urząd Rejonowy w Bielsku Podlaskim.

W dniu 25.03.1993 r. decyzją Nr 2/93 Wojewoda Białostocki likwiduje PGR Bielsk Podlaski, do którego należał Zakład Rolny Parcewo. W dalszej kolejności na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 7.06.1993 r. zlikwidowany PGR zostaje przejęty przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa. W taki oto sposób mieszkańcom Parcewa, dawnym właścicielom pokrzywdzonym przez system, odebrano ziemię po raz drugi, pozbawiając ich prawa do roszczeń.

„Sołectwo jest jednostką pomocniczą Gminy Bielsk Podlaski. Organem stanowiącym (uchwałodawczym) sołectwa jest zebranie wiejskie grupujące wszystkich stałych pełnoletnich mieszkańców sołectwa. Organem wykonawczym sołectwa jest sołtys wspomagany przez radę sołecką składającą się z 5 członków. Kadencja sołtysa i rady sołeckiej trwa 4 lata.

Dla prawomocności wyborów przeprowadzanych na zebraniu wiejskim wymagana jest obecność co najmniej 50% mieszkańców sołectwa uprawnionych do głosowania.”

(Wyciąg ze Statutu Sołectwa Parcewo)

Poniżej przypominamy, jaki był skład samorządu wiejskiego oraz kto reprezentował miejscowość PARCEWO w Radzie Gminy Bielsk Podlaski od 1998 roku:

Radny:

Wiaczesław Myszko

Wybory sołtysa i rady sołeckiej:

Na ogólną liczbę 233 uprawnionych do wyboru mieszkańców obecnych było 35 osób, tj. 15%.

Zebranie odbyło się dnia 16 grudnia 1990 roku.

Sołtys:

Jerzy Breczko

Rada Sołecka:

1. Artemiuk Dymitr

2. Artemiuk Jan

3. Sroka Marian

4. Żróbski Paweł

Z dniem 28 grudnia 1990 roku sołtys Jerzy Breczko złożył rezygnację z pełnienia funkcji sołtysa.

W dniu 13 stycznia 1991 r. odbyły się ponowne wybory sołtysa. W zebraniu uczestniczyło 28 mieszkańców wsi. Sołtysem został wybrany Dymitr Artemiuk.

Radny:

Krystyna Siebiatyńska

Wybory sołtysa i rady sołeckiej:

Na ogólną liczbę 206 uprawnionych do wyboru mieszkańców obecnych było 44 osób, tj. 21,36%.

Zebranie odbyło się dnia 24 listopada 1994 roku.

Sołtys:

Dymitr Artemiuk

Rada Sołecka:

1. Żróbski Paweł

2. Breczko Irena

3. Sroka Marian

4. Breczko Jerzy

Radny:

Piotr Koziak

Wybory sołtysa i rady sołeckiej:

Na ogólną liczbę 199 uprawnionych do wyboru mieszkańców obecnych było 45 osób, tj. 22,6%.

Zebranie odbyło się dnia 3 lutego 1999 roku.

Sołtys:

Dymitr Artemiuk

Rada Sołecka:

1. Breczko Jerzy

2. Żróbski Paweł

3. Sroka Marian

4. Pryzowicz Mikołaj

Radny:

Michał Piotrowski

Wybory sołtysa i rady sołeckiej:

Na ogólną liczbę 185 uprawnionych do wyboru mieszkańców obecnych było 40 osób, tj. 21,6%.

Zebranie odbyło się dnia 3 marca 2003 roku.

Sołtys:

Dymitr Artemiuk

Rada Sołecka:

1. Sroka Marian

2. Żróbski Paweł

3. Bakunowicz Janusz

4. Wojda Mirosław

5. Artemiuk Mikołaj

Radny:

Walenty Gałuszewski

Wybory sołtysa i rady sołeckiej:

Na ogólną liczbę 172 uprawnionych do wyboru mieszkańców obecnych było 44 osób, tj. 26%.

Zebranie odbyło się dnia 2 marca 2007 roku.

Sołtys:

Anastazja Burkiewicz

Rada Sołecka:

1. Kowszuk Maria

2. Bakunowicz Janusz

3. Kryńska Lija

4. Osiennik Sławomir

5. Gałuszewska Teresa

	Przewodniczący Rady Gminy -  Pan Walenty Gałuszewski  (w środku) podczas ostatniej sesji Rady Gminy V kadencji (29.10.2010 r.)
	Sołtys Sołectwa Parcewo -  Pani Anastazja Burkiewicz  podczas ostatniej sesji Rady Gminy V kadencji   (29.10.2010 r.)

Radny:

Walenty Gałuszewski

Wybory sołtysa i rady sołeckiej:

Na ogólną liczbę 173 uprawnionych do wyboru mieszkańców obecnych było 38 osoby, tj. 22%.

Zebranie odbyło się dnia 25 lutego 2011 roku.

Sołtys:

Anastazja Burkiewicz

Rada Sołecka:

1. Breczko Aniela

2. Gałuszewska Teresa

3. Migun Helena

4. Osiennik Sławomir

5. Kowszuk Maria

Ochotnicza Straż Pożarna w Parcewie została wpisana przez Sąd Rejonowy w Białymstoku do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 11 lipca 2008 roku. Inicjatorem założenia Ochotniczej Straży Pożarnej był przewodniczący Rady Gminy Bielsk Podlaski Pan Walenty Gałuszewski, który jest jednocześnie mieszkańcem wsi Parcewo. W ciągu pierwszego roku działalności jednostka pozyskała z Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Białymstoku samochód gaśniczy Land Rover, a w Państwowych Zakładach Zbożowych w Białymstoku zakupiono przyczepę pożarniczą. Nowa jednostka została przez Urząd Gminy wyposażona w niezbędny sprzęt. Motopompę ufundował Zarząd Wojewódzki OSP RP w Białymstoku. Przy wielkim zaangażowaniu miejscowych strażaków wyremontowano pozyskane pojazdy oraz zaadaptowano, stojący obok świetlicy wiejskiej, budynek na remizę strażacką.

fot. Zbiory prywatne

 Ochotniczą Strażą Pożarną kieruje zarząd w składzie:

1. Gałuszewski Walenty – prezes
2. Nesteruk Mikołaj – wiceprezes – naczelnik
3. Szurbak Mariusz – wiceprezes
4. Breczko Andrzej – zastępca naczelnika
5. Gałuszewski Krzysztof – sekretarz
6. Gałuszewski Rafał – skarbnik, gospodarz

Prezes Zarządu OSP Parcewo – Walenty Gałuszewski od dnia 26 czerwca 2011 roku jednocześnie pełni funkcję Komendanta Gminnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych.

Do OSP w Parcewie należy 50 członków. Przy jednostce OSP Parcewo została utworzona Kobieca Drużyna Pożarnicza, a od 2009 roku przy OSP funkcjonuje Amatorski Zespół Pieśni Regionalnej „Łuna”, który wraz z jednostką OSP uczestniczy w organizowanych corocznie w Gminie Bielsk Podlaski gminnych zawodach sportowo-pożarniczych.

Jednostka dużo czasu w działalności przeznacza na szkolenie strażaków. Efektem tego jest zdobywanie czołowych miejsc na gminnych zawodach sportowo – pożarniczych. Strażacy potwierdzili swój wysoki poziom wyszkolenia w 2013 roku, zajmując I miejsce, gdzie jednostka była gospodarzem zawodów.  

Szkolenie strażaków OSP Parcewo w PSP w Bielsku Podlaskim.  fot. Zbiory prywatne.

Zawody sportowo-pożarnicze w Parcewie, 2013 rok.  fot. Zbiory prywatne.

Zwieńczeniem tych sukcesów było wygranie zawodów również w 2014 roku na placu boju w Knorydach. Liderzy wyprzedzili w klasyfikacji ogólnej ochotników z Pilik. W 2012 r. i 2011 r. na boisku sportowym w Pilikach uplasowali się też w czołówce zajmując III miejsce.

W kategorii młodzieżowych drużyn pożarniczych w 2014 r. najlepsze okazały się Knorydy, tuż za nimi uplasowało się Parcewo pokonując drużynę z Pilik.

Mieszkańcy wsi dążąc do wspólnego działania na rzecz integracji, wspólnego spędzania wolnego czasu i przywrócenia tradycji założyli Stowarzyszenie „Nasza Ojcowizna”. Stowarzyszenie to realizowało projekty „Z pieśnią za pan brat powrót ku przeszłości” oraz „Ocalić od zapomnienia” dofinansowane przez Stowarzyszenie Samorządów Euroregionu Puszcza Białowieska oraz Urząd Gminy. Podczas realizacji projektów zrodził się pomysł założenia zespołu.

fot. Zbiory prywatne

Uroczystość powołania zespołu i nadania imienia odbyła się w dniu 12 lipca 2009 roku, w pierwszą rocznicę powstania Ochotniczej Straży Pożarnej w Parcewie. Rodzicami chrzestnymi zespołu zostali: Wójt Gminy Raisa Rajecka i zastępca Podlaskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP Andrzej Uścinowicz. Amatorski Zespół Pieśni Regionalnej „Łuna” funkcjonuje przy Ochotniczej Straży Pożarnej Parcewo. Wszyscy członkowie zespołu należą do OSP.

fot. Zbiory prywatne

Repertuar zespołu stanowią piosenki strażackie oraz ludowe, znane i lubiane na wielokulturowym Podlasiu. W skład zespołu wchodzą mieszkańcy wsi oraz osoby, które wyjechały ze wsi do pobliskiego Bielska, ale utrzymują ciągłe kontakty ze swymi znajomymi i rodzinami. W 2010 roku Zespół „Łuna” przygotował swoją pierwszą płytę, która została wydana dzięki dofinansowaniu ze środków Programu „Lokalne Partnerstwa PAFW” Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności realizowanego przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce w ramach projektu „Z ręcznikiem i piosenką przez życie.

Zespół występuje wszędzie tam, gdzie zaproszą: na dożynkach, festynach, jarmarkach, w salach koncertowych i pod gołym niebem. Bierze udział w festiwalach, przeglądach, konkursach. Chętnie uczestniczy w organizowanych przez Wójta Gminy uroczystościach obchodów 50-lecia pożycia małżeńskiego oraz w zawodach strażackich, bo to przecież druhny i druhowie OSP Parcewo. Instruktorem muzycznym zespołu od 2011 roku jest Pani Justyna Porzezińska.

Fot. Urząd Gminy Bielsk Podlaski

W Parcewie zrodził się pomysł pokazania własnoręcznie wykonanych przez mieszkańców ręczników gromadzonych przez lata w domach rodzinnych, parafiach, szkołach oraz świetlicach wiejskich. Działania mające na celu ochronę ręcznika obrzędowego na obszarze Gminy Bielsk Podlaski podjął Fundusz Lokalny na Rzecz Rozwoju Społecznego w Widowie wspólnie z Muzeum w Bielsku Podlaskim. Na sześciu planszach znalazły się ręczniki obrzędowe pochodzące z Parcewa, Plosek, Haciek, Hołod, Orzechowicz oraz Rajska.

Dzięki inicjatywie Urzędu Gminy Bielsk Podlaski, sołtysa wsi oraz miejscowego zespołu folklorystycznego „Łuna” w sierpniu 2010 r. powstał pomysł zorganizowania dożynek gminnych połączonych z  festynem białoruskim, któremu towarzyszyła objazdowa wystawa „Ocalić od zapomnienia – ochrona ręcznika obrzędowego w Gminie Bielsk Podlaski”.

Dnia 28 sierpnia 2010 roku w święto Uspienija Preswiatoj Bohorodicy (Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy)odbył się białoruski festyn ludowy. Zaprezentowały się na nim zespoły folklorystyczne, głównie z gminy Bielsk Podlaski i Orla. Dodatkową atrakcją był występ zespołu z Białorusi.

Dożynki gminne i festyn białoruski w Parcewie, 28 sierpień 2010 r. fot. Urząd Gminy Bielsk Podlaski

We wsi Parcewo znajduje się prawosławna cerkiew p.w. św. Dymitra Sołuńskiego należąca do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku Podlaskim. Drewniana cerkiew wybudowana w 1873 roku ze środków mieszkańców wsi Parcewo. Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków w dniu 26 października 1966 r.

W dniu 8 listopada obchodzone jest parafialne święto, na którym zbierają się mieszkańcy wsi i ich rodziny. Co roku w ten dzień w cerkwi na cmentarzu odprawiana jest Święta Liturgia oraz święcone są groby  zmarłych.

fot. Zbiory prywatne

 We wsi znajdują się również inne obiekty zabytkowe wpisane na podstawie decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do rejestru centralnego. Są to:

• zagroda nr 99, stanowiąca dom z oborą i chlewem, drewniany oraz stodoła  drewniana z początku XX w. – wpisana do rejestru dnia 30 grudnia 1983 r.;
• dom nr 108 – wpisany do rejestru dnia 28 listopada 1983 r.

Ponadto występują inne obiekty o wartościach kulturowych nie objęte ochroną decyzjami konserwatorskimi.

• Budowa wodociągu: Widowo – Ogrodniki – Parcewo:
• koszt inwestycji wyniósł 367.088,92 zł;
• zadanie wykonano w 1993 roku.
• Budowa kanalizacji we wsi Parcewo:
• koszt inwestycji wyniósł 769.732,77 zł;
• zadanie wykonano w 1999 roku.
• Remont świetlicy wiejskiej (przekrycie dachu) – 2007 rok.
• Modernizacja oświetlenia ulicznego – 2010 rok.
• Ustawiono 2 wiaty przystankowe w 2012 roku. Koszt wyniósł 7.900,00 zł.
• Przebudowa świetlicy wiejskiej we wsi Parcewo:
• koszt inwestycji wyniósł 378.288,93 zł (z czego 54.990,00 zł to środki pozyskane w ramach „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013.
• zadanie wykonano w  2012 roku.

fot. Urząd Gminy Bielsk Podlaski

W 2013 roku Gmina Bielsk Podlaski brała udział w konkursie „Przyjazna wieś”, który był doskonałą okazją do zaprezentowania i promocji swoich miejscowości i regionów, którzy dobrze wykorzystali fundusze unijne.  W ramach konkursu został zgłoszony projekt „Przebudowy świetlicy wiejskiej we wsi Parcewo”, który zdobył I miejsce w zakresie infrastruktury społecznej. Podczas sesji Sejmiku Województwa Podlaskiego - 29 listopada 2013 roku uhonorowano laureatów konkursu „Przyjazna wieś” na najlepszy projekt w zakresie infrastruktury zrealizowany na terenach wiejskich przy wsparciu środków unijnych.

XXXIII Sesja Sejmiku Województwa Podlaskiego, 29 listopad 2013 rok.

• Przebudowa drogi powiatowej, ulica w miejscowości Parcewo (budowa chodnika i wjazdów na posesję):
• przekazano Powiatowi Bielskiemu pomoc finansową w kwocie 855.080,85 zł na współfinansowanie tego zadania (lata 2010-2013).

Dzień 7 września 2014 r. był wyjątkowym dniem zarówno dla strażaków z OSP w Parcewie jak i dla członków Zespołu ŁUNA, gdyż wspólnie obchodzili swój pierwszy Jubileusz 5-lecia istnienia. Ten pierwszy jubileusz jest potwierdzeniem słuszności podjętej inicjatywy powołania jednostki w Parcewie, widząc zapał strażaków, chęć do działania i przygotowania do szlachetnej i ofiarnej służby na rzecz społeczeństwa. Z kolei Zespół ŁUNA na trwale wpisał się w życie kulturalne bielskiej Gminy, trudno więc sobie wyobrazić jakąkolwiek uroczystość bez występu tego Zespołu. W samo południe przy świetlicy wiejskiej rozpoczęła się uroczystość, na którą przybyli licznie mieszkańcy wsi i okolic, a także wielu innych znakomitych gości. Podczas uroczystości wystąpiły gminne zespoły artystyczne: Zgodne Maki z Rajska, Rodyna z Dubiażyna i sami Jubilaci oraz zespół FART z Bielskiego Domu Kultury. Na prośbę Wójta Gminy i zaangażowania Zarządu Głównego Białoruskiego Towarzystwa Społeczno – Kulturalnego przybył również jeden z najlepszych zespołów artystycznych Białorusi – Zespół pieśni i tańca „CIERNICA”  z Mińska.

fot. Urząd Gminy Bielsk Podlaski

Bielsk Podlaski, październik 2014 rok.

[1] MS i RS PARCAVA, Niva z 16.02.1992 r. Nr 7, str. 4 i 5.
[2] Bardach J., Leśnodorski B., Pietrzak M., Historia..., s. 204.
[3] Zieleniewski Jerzy „Powstanie i rozwój  układu przestrzennego Bielska Podlaskiego w XIV – XVIII” artykuł oparty na pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem doc. dr hab. Stanisława Alekxandrowicza obronionej w 1981 r. w Instytucie historii Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku.
[4] Romaniuk Z., Lustracja..., s. 276.
[5] MS i RS PARCAVA, Niva z 16.02.1992 r. Nr 7, str. 4 i 5.
[6] Bardach J., Leśnodorski B., Pietrzak M., Historia..., s. 204.
[7] MS i RS PARCAVA, Niva z 16.02.1992 r. Nr 7, str. 4 i 5.
[8] Kosieradzki H., Bielsk Podlaski, dzieje miasta, Bielsk Podlaski 1987, s. 103.
[9] MS i RS PARCAVA, Niva z 16.02.1992 r. Nr 7, str. 4 i 5.
[10] Z działalności mieszczańskiej władzy w Parcewie – opracowanie Doroteusza Fionika BIELSKI HOSTINEC Nr 1(47) 2013.
[11] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego..., T. XV, cz. 2, s. 432.
[12] MS i RS PARCAVA, Niva z 16.02.1992 r. Nr 7, str. 4 i 5.
[13] Henryk Noga „Wieści” Nr 41/99.